BİZ KİMİZ?... HAKKIMIZDA: ANADOLU GAZETE; Serbest Kürsü - "Acaba Neyimizi Bölüşemiyoruz?" İnsaf Kılıç, AGİKAD Başkanı

30 Mayıs 2015 Cumartesi

ANADOLU GAZETE; Serbest Kürsü - "Acaba Neyimizi Bölüşemiyoruz?" İnsaf Kılıç, AGİKAD Başkanı

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

GÜNEŞ BEBEKLER

“28 MART 2011 ÇANKAYA BELEDİYESİ SIĞINMA EVİ ATÖLYE ZİYARETİM’DE “ GÜNEŞ BEBEK” LERİ KARŞIM’DA GÖRÜNCE MUTLULUKTAN DÜĞÜMLENDİM.”

BEBEKLERE DAİR 1

İyileşme atölyesinde,

Güneş’imin kardeşlerini gördüm,

Sandım ki aydılar, güneştiler, ışıktılar, ne mutlu bana,.

Bebeklerimiz benim güzel meleklerim,

Kimse sizi görmüyor sanmayın,

Sizi gönül gözüm gördü, anlayın.

Güzel güneşler, iç sesimi duyar gibisiniz

Ne mutlu bana,

Kiminiz gülümsercesine,

Kiminiz hayattan yorgun,

Kiminizin gözleri kapalı masumca, yeni doğmuştu,

Gördüm.

İçlerinden biri adıyla bütünlenmiş, güneş kirpikli sarı örgülü,

Beni mi arıyordun dercesine içtendi,

El uzattığım gönül çabamın günüyle,

Canlarım hayallerimdiniz gerçeğim oldunuz,

Güneşlere bakışımı zihnime kazdım,

Kimisi vakur duruşlu, dikkat çekiyor.

Kimisi ben de varım hayat hikâyemle diyordu.

Kimisi düzene isyan kar çaresizce perişan,

Parçalanmış duygularını takmış, takıştırmış!.

Kimisi sorun kaçırma çırpınışlı, kanadı kolu kırıktı,

Kimisi tutunmak istiyordu hepimize,

Kimisi parça parça sorunlarıyla dikişe hazır,

Kendisiyle buluşacak, yüzleşecek, hesap soracak…

Güneş bebek olup parçalarından yeniden doğacak

Çocukluk hayali bez bebekleriniz,

Her biriniz içimizdeki bizi anlatıyorsunuz aslında,

Çocukken bir zamanlar, mutluluğunuzu kimse bozmamıştı,

Bez bebekleriniz sizinleyken?

Ayıplar, yasaklar, günahlar öğretilmemişti tüm insanlara.

Sevgimiz gölge almamıştı bir zamanlar,

Canlıydı bez bebeklerimiz o zamanlar,

Oysa şimdi, yaşarken ölü oldu bazılarınız,

Hayallerime emeği geçenlere, şükranlarımla.

Duygum yine köpürdü bugün bura da,

Her parçanızda ben de parlarım gücüm yettiğince, gönlümce,

Uzanırsam hayalimdeki başarıya nice güneşlere emek vermemle,

Canım feda olsun candan olan, siz can kardeşlerime,

KADINLARA DAİR 2

Kadın doğurmasa kâinat olmaz

Doğarız, doğuranız tüm âlemde

Adınız doğmadan da güneşti anne karnında,

Doğunca da güneş ne fark eder ki?

Kadınsak yine şifayız insanlığa unutmayalım,

Biz özel yaratıldık her zorluğu aşarız,

Her parçamızdan bir kez daha doğarız,

Yeter ki içimizdeki kendi gücümüzü biz fark edelim,

Sığınma evi tanıklığım da,

Sorunlar düğüm olmuş herkes farkın da,

Yutkunmak ne faydaki omuzların da,

Baktığım gözler de buharlar saklı,

Kendini arayıp bulamayanlar,

Yüreğinizi ısıtanlar içinde yer almalıyım,

Kadınım mecburiyetim var,

Çok etkilendim ortamdan içim acıttım.

Duygularımı, personelle sesli paylaştım.

Haklı beklentimde kurum ilgisine hayran kaldım.

Yöneticilere sarılarak maneviyatımı onayladım,

Şiddet görenler, evsizler sokağa gönderilen sahipsizler,

Canlarım burada bütünleniyorsunuz gerçek bu,

Ellerinizi ben de tutabilirim diyorum kendimce,

Geceden sonra gündüz, hep vardı yine olacak,

Korkmayın…

Gülümseyin yeniden doğan Güneş’e sevgiyle

İsmim İnsaf da olunca adalete mecburum,

Ben de güneşini arayan bir garip yolcuyum!

Sözüm yaralı, yolum, vicdanım mahkûm,

Sizinle yürürüm, durunca hiçim,

Güneş’e varmadan yolda kalırsam,

Bir parçam güneş olsun isterim,

Şiddet mağdurları,

Her ne yaşanmışsa şahitliğimizdeki hayat dersi için,

Severek, paylaşan ışık saçan kadınlarız biz,

Tanrının özel gönderdiği cennet gönüllülere,

Diyorum ki..

Canlı cansız Güneşlerimizle ayıpları işlemeden

Günahları düşlemeden.

Kendi sırrınızı fark edip, öneminizi öğrendiğiniz de,

Gerçekler atölyesi, dünya düzenine isyanım var,

Neler oluyor, kadına, insana şiddette ayıp, günah diyorum,

Gerçeğe tanıklığımda, içim yanıyor,

Hepimiz önemliyiz dünya misafirliğinizle,

Yeter ki kalıcı olsun insanlığımız,

Yok olsa da cansız bedenimiz.

İnsaf KILIÇ

28.03.2011